Hoe was het gebed van de Profeten Abraham, Mozes, Jezus en Mohammad (vrede zij met hen)?
Op een dag bezocht Ahmad Deedat, de bekende Islamitische geleerde, de stad Jeddah in Saoedi-Arabië. Hij vertelde aan de aanwezigen aldaar over een ontmoeting die hij in zijn leven had meegemaakt. Hij vertelde dat hij eens een groep Christenen en Joden ging rondleiden in een moskee in Durban, Zuid-Afrika. Bij het betreden van de moskee deed Deedat niet alleen zijn schoenen uit maar verzocht iedereen in de groep ook om hem te volgen en de schoenen uit te doen.
Toen Deedat vroeg of de groep wist wat de reden is van het uitdoen van de schoenen, antwoorden zij: “nee”. Deedat legde aan hen uit dat God sprak tot Mozes toen hij op de Sinaïberg was.
“En Hij zeide: Nader hier niet toe; trek uw schoenen uit van uw voeten; want de plaats, waarop gij staat, is heilig land.” (De Bijbel, Exodus 3:5)
De groep volgde Deedat in de moskee, ging op een bankje zitten en keek om zich heen. Deedat verexcuseerde zichzelf om de rituele wassing te verrichten. Na de wassing kwam hij terug bij de groep en legde uit wat hij had gedaan; “dit is niet alleen erg hygiënisch omdat het vijf maal per dag wordt gedaan, maar het heeft ook een geschiedkundige oorsprong”. Wederom haalde hij een quote aan:
“Hij zette ook het wasvat tussen de tent der samenkomst, en tussen het altaar; en hij deed water daarin om te wassen. En Mozes en Aaron, en zijn zonen wiesen daaruit hun handen en hun voeten. Als zij ingingen tot de tent der samenkomst, en als zij tot het altaar naderden, zo wiesen zij zich, gelijk als de Heere aan Mozes geboden had.” (De Bijbel, Exodus 40:30-32)
Na het verplichtte gezamenlijke gebed liep Deedat terug naar de groep, die nu toekeken hoe anderen nog enkele vrijwillige gebeden verrichten. Hij legde de verschillende houdingen uit die tijdens het gebed werden aangenomen, waarbij vooral de nederwerping (of ‘prosternatie’) de groep intrigeerde. Deedat vertelde hen, met betrekking tot de nederwerping, dat dit is hoe alle profeten hebben gebeden. Hij onderbouwde zijn uitspraak door diverse Bijbelteksten aan te halen:
“Toen viel Abram op zijn aangezicht, en God sprak met hem…” (De Bijbel, Genesis 17:3)
“Toen viel Abraham op zijn aangezicht…” (De Bijbel, Genesis 17:17)
“Toen gingen Mozes en Aaron van het aangezicht der gemeente tot de deur van de tent der samenkomst, en zij vielen op hun aangezichten; en de heerlijkheid des Heeren verscheen hun.”
(De Bijbel, Numeri 20:6)
“…Toen viel Jozua op zijn aangezicht ter aarde en aanbad…” (De Bijbel, Jozua 5:14)
“En een weinig voortgegaan zijnde, viel hij (Jezus) op Zijn aangezicht, biddende…” (De Bijbel, Mattheüs 26:39)
Deedat vertelde de groep dat zij goed op de hoogte waren van de manieren van aanbidding van de Christenen en de Joden en dat zij nu ook de aanbidding van de Moslims hadden aanschouwd. Vriendelijk vroeg Deedat welke gelovigen de meest Christelijke vorm van aanbidding verrichten. De groep van Christenen en Joden was anoniem in haar antwoord en zij zeiden “zonder twijfel is de manier van aanbidding van de Moslims méér Christelijk dan alle anderen”.
Veel Christenen die bekeren tot Islam getuigen tegenwoordig dat zij nu betere “Christenen” zijn geworden door het nemen van deze stap. Het woord “Christen” betekent simpelweg “volgeling van Christus”. Dus hoe kan het dat deze mensen, die nu praktiserende Moslims zijn, claimen dat zij nu nog nadrukkelijker volgelingen zijn van Jezus?
Laten we deze vraag logischerwijs beantwoorden door te lezen wat de Bijbel zegt over Jezus. Bijvoorbeeld, als we de evangeliën lezen, dan zien we dat Jezus bad met zijn gezicht op de grond, dat hij zijn medegelovigen begroette met een uitdrukking van vrede, dat hij vastte voor periodes van meerdere dagen.
Inderdaad, veel voormalige Christenen bevestigen dat zij feitelijk Moslims waren in elke betekenis van het woord en dat zij een bevestiging van hun geloof vonden in de tekst van De Edele Koran, geopenbaard aan de laatste Profeet Mohamad (vrede zij met hem).
“O jullie die geloven: buigt en knielt en aanbidt jullie Heer en doet het goede. Hopelijk zullen jullie welslagen.” (De Edele Koran, Soerah al-Haddj 22:77)
De aanleg voor het monotheïsme is een onafscheidelijke factor in de menselijke natuurlijke aanleg. Hedendagen claimen sommige mensen dat zij in de voetsporen lopen van Jezus, Abraham en Mozes (vrede zij met hen), maar zij hebben dit pad verlaten. In het geval van het Christelijke geloof hebben mensen foutief een volledige religie rondom de Profeet Jezus gecreëerd en hebben hem gemaakt tot iets dat wat hij nooit heeft geclaimd te zijn.
Stel jezelf oprecht de vraag of jij tegenwoordig waarlijk het voorbeeld van Jezus volgt. Zoals je weet bidden Moslims vijf maal per dag waarbij zij in nederigheid hun voorhoofd op de grond plaatsen. Moslims volgen de religie van Jezus zelf; datgene waar hij tot opriep en wat hij praktiseerde. Moslims aanbidden dezelfde God die Jezus aanbad; dezelfde God van Abraham, Mozes en Mohammad (vrede zij met hen).
Ook is het zo dat Moslims elkaar groeten met de tekst “Vrede zij met jou” (“Asalamu alaikum”). Zoals Jezus een periode van 40 dagen in de wildernis vastte, zo vasten Moslims gedurende een gehele maand tijdens de maand (op de Islamitische kalender) Ramadan.
Laten wij allen nederig zijn in ons gebed en dit gebed uitvoeren zoals al deze Profeten hebben gedaan.
Je bent meer dan welkom om op onze website het boek over de gebeden (‘Salaah’) te downloaden.